قصه ما قصه درده!!!
فضاي شهر عوض شده اينو ميتونيد تو يه نگاه ساده درك كنيم.شايد سخت ترين پست سال دفتر جنگ همين پست ميلاد امام زمانه.شايد.....به دليل همين سختي امسال رفتم سراغ آرشيو دفتر و نوشته مدير سابق دفتر رو كار ميكنيم.شايد بهانه اي براي ياد آوري اون هم باشه.خودتون بخونيد نوشته سال قبل كسي رو كه ديگه نيست و دعا كنيد به سال بعد نرسه اين درد و ما ظهور رو درك كنيم..
راستش اصلا نميخواستم بنويسم .اصلا تو حالي هستم كه حس نوشتن و اينترنت و اين جور چيزها رو ندارم .رفتم تو غار تنهاييم و دارم با خودم فكر ميكنم .آخه ديشب تو محل ما يه جشن تولد بود .يه تولد عجيب!!!!!!!!خود صاحب مجلس نبود!!!!!همه شاد بودند اما جالب بود اينجا همه براي جشن اومده بودند ولي هيچ كس دنبال صاحب مجلس نميگشت!!!!!!!!!!!همه شاد بودند،همه به هم تبريك ميگفتن ولي هر چي فكر كردم نفهيمدم چي رو به هم تبريك ميگن؟ به خدا چه طور ادعاي خدا و پيغمبر داريم چه طور ادعاي انتظار داريم وقتي حتي تو مجلس خودش هم دنبالش نميگرديم؟همه شاد بودند كه آقا به دنيا اومده .سخنران كلي از ويژگي هاش گفت مداح مدحش كرد .هنرمندان هم با هنرشون مردم رو شاد كردند.اما هيچ كس نگفت براي چي شاديم براي اين كه بيشتر از هزار ساله همين آقا رو تو غيبت محصور كرديم .آقا خونه نشين شده؟براي اينها شاديم؟براي اينكه دل آقا اينقدر خونه شاديم؟واقعا شيعه ايم كه هيچ كاري نميكنيم؟چراهمه ميگيم تو دوره علي(عليه السلام )مردم بد بودند كه آقا 25 سال فقط 25 سال خونه نشين شد .حالا چي؟امام ما بيشتر از هزار ساله كه غيبت نشينه.و ما مردم دوره علي (عليه السلام) رو تقبيح ميكنيم.بياييد به خودمون بياييم.دل مولا رو خون نكنيم به خدا بايد جواب بديم .لااقل ادعا نكنيم .لااقل جشن نگيريم اضافه شدن يك سال ديگه بر غيبت مولا رو.بياييد براي اومدنش دعا كنيم ...
+ نوشته شده در دوشنبه چهارم مرداد ۱۳۸۹ ساعت 11 توسط سخامنش
|
آمده ايم برايت قصه بگوييم رفيق ! قصه اي كه آغازش همه بودند و پايانش اما ... يكي بود و يكي نبود! قصه ما قصه درد است،قصه هابيل است و قابيلي كه اينبار كلاغي نبود تا به او بياموزد كه اگر كشتي برادرت را لااقل بر جسم در خاك و خون خفته اش آتش و گلوله روا مدار...قصه ما با خون عشق در دفتري از خاك اين سرزمين نوشته شده، گشوده ايم اين دفتر را ، و ورق مي زنيم با هم ، تا حماسه ها و فداكاريهاي دلاوران اين بوم و بر را بر پيشاني آسمان حك كنيم